29 Nisan 2012 Pazar

Karmakarışık 2

Her yeni başlangıçta umutlar hevesler vardır. İnsan özene bezene adım atar başlangıçlara.. Ben de bu şekilde ilk gün işe gittim ama ne yazık ki hayal kırıklıkları karşıladı beni. Şu an hala çalışmaya devam ediyorum ama içimdeki isteksizliği anlatamam. Hem şu an yaptığım iş başlangıçta bana söylenenden farklı hem de beraber çalıştığım insanlar ilk günden itibaren düşmanmışım gibi davrandılar bana. En azından biri günaydın dediğinde size cevap vermek çok da zor olmamalı. Elbet herşey yoluna girecektir, daha iyi birşeyler karşıma çıkacaktır diyorum. 

Olanlar o kadar canımı sıkıyor ki, evlilik hazırlıklarında bile hevesim azalmış durumda, resmen yaşam sevincimi emiyorlar iş yerinde. Ama yine de her şeyi yavaş yavaş halletmek zorunda olduğumuzun farkındayım. Dün tekrar İnegöl' e gittik ve koltuklarımızın siparişini verdik. Koltukları daha önce farklı bir mağazada beğenmiştik, çok hoşumuza gitmişti ama fiyat bizim için çok çok yüksekti. Biz de şansımızı deneyelim dedik ve bu yazımda bahsetmiş olduğum koltukçuya beğendiğimiz koltuğun fotograflarını yolladık ve yapıp yapamayacağını sorduk. Yapabileceğini söyledi hem de bize mağazada verilen fiyatın 4'te 1'ine. Bunun yanında oturma odası için köşe koltuk siparişi de verdik. Haziranın ortasında diğer mobilyalarla aynı hafta teslim edilecek. Umarım herşey yolunda gider. 

Bugün dışarıya çıkmışken eve de baltık, en geç 1 aya bitecek gibi duruyor. Kendi apartmanımıza giremedik kapalıydı ama camdan gördüğüm kadarıyla mutfak dolapları filan takılmış. Artık sıra geldi gelinliğe... Eğer bir aksilik çıkmazsa haftaiçinde de onu halledeceğiz. Almayı düşündüğüm modeli ilk bakmaya çıktığımda beğenmiştim ama şu an şüphelerim var gibi. Ama bu şu dönem yaşadığım negatif şeylerden dolayı da olabilir. En azından daha düğüne 5 ay var, bu süreçte üzerimdeki negatifliği atabilirim umarım.

16 Nisan 2012 Pazartesi

Karmakarışık

Uzun zamandır yazamadım. O kadar yoğun geçti ki herşey... Zaten ona buna bakmak/almak epey vaktimizi alıyor, bunun üzerine hastalıklar ölümler, cidden yorulduk. Nişanlımın eniştesini kaybettik, çocukluğumdan beri ilk kez bu tarz bir ortama girdim, cidden garipti. Daha da garip olanı insanların başsağlığı dileklerinden sonra hayırlı olsun demek için benim yanıma gelmeleriydi. Aile içine ilk kez böyle bir ortamda girmek istemezdim ama kısmet böyleymiş...

Yok olduğum döneme bir de İzmit gezisi sıkıştırdım. Hava da güzelken İznik üzerinden yol boyunca manzara çok güzeldi. Ancak vakit bulup fotografları bilgisayara atamadım daha. Baharın tüm güzellikleri yol boyunca dizilmişti. İzmitteyken hep beraber daha önce görmediğimiz bir yere gitmek istedik, hem de güzelce gezeriz dedik ve atlayıp Karasu'ya gittik. Ancak büyük bir hayal kırıklığı yaşadık. Sahil boyunca açık tek bir cafe bile yoktu. İnsanı bırakın yol boyunca kedi köpek bile görmedik. Karadenizin dalgaları ve rüzgarla beraber arabadan bile inemeden aynen geri döndük.Yazın da görmek gerek belki ama yapı itibari ile çok bakımsız geldi bana o kadar güzel bir sahil çok daha iyi bir hale getirilebilir diye düşünüyorum. İzmit' e gitmişken Outlet'e uğramadan dönmedim tabii ki... İstediğim kadar vakit geçiremesem de bir kaç mağazaya uğrayabildim. Orada yaşasam düzenli olarak giderdim sanırım. Park Bravo daha önceki gidişlerimde çok uygundu ancak bu defa diğer mağazaları ile aynı fiyatlar vardı. Olmazsa olmazım Mango'ya da girdim. Orada aklımda olan asıl parçalardan hiç bir şey bulamadım, ama çok hoş metal boncuk işlemeli bir gece elbisesi aldım ve sadece 35 llira gibi bir fiyata.

Bu yoğun durgunluk döneminin sonunda ise güzel bir haberim var. Bugün itibariyle işe başladım. En azından artık istediğim şeyleri gönül rahatlığı ile alabileceğim. Çalışmaya da başlayınca zaman iyice daralmış oldu hazırlıklar için, hızlansak iyi olacak gibi duruyor...Çalışmayı çok özlemiştim, umarım beklediğimden daha da iyi olur herşey, benim için iyi dilekler dileyin =) Bu rutine alışıp işlerimi yoluna koyduğumda yine blogumla daha aktif olarak ilgileneceğim, ama sanırım şu sıralar biraz aksamalar olacak... Herkese mutlu haftalar...

1 Nisan 2012 Pazar

Örgü ile yandan topuz gibi birşey

Saçlarımı kestirmeye üşendiğim için artık şekil almamalarıyla mücadele yöntemleri oluşturmaya çalışıyorum. =) Tembellikte son nokta desem o da değil, ben de anlayamadım kendimi...

Hazır saçlarım fazlasıyla uzunken ve şekle girmiyorken değişik modeller denemenin tam zamanıdır dedim. Love Maegan blogunu epey uzun bir zamandır takip ediyordum. Onun video ile anlatımını yaptığı saç modellerini denedim. O kadar basit şekilde bu kadar güzel şekle sokabileceğimi bilseydim, şimdiye kadar gittiğim bir çok davette saçlarımı hemen böyle yapardım. 



Videoyu  LoveMaegan bloğundan izleyebilirsiniz. Ben ne yazık ki fotograf çekmedim bu saçımla. Benim yaptığım bu kadar havalı olmasa da nostaljik ve şık bir görünüm oluştu. Değişik modeller arayanlara tavsiye ederim. =) Benim gibi hiç bu tarz örgüler bilmeyen biri bile ilk denemede becerebildiyse, denemeye değerdir.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...